روش های کاهش نیترات آکواریوم
کاهش نیترات آکواریوم : ماهیهای آب شور، مرجانها و نرم تنان موجودات حساسی هستند که برای بقای خود به ثبات شرایط و کنترل برخی پارامترها در آب نیازمندند. یکی از پارامترهای مهم میزان نیترات است، نیترات بالا معمولا باعث رشد بیش از حد جلبک و یا بیماری ماهیها و مرجانها می شود.
میزان قابل قبول نیترات در آکواریوم ماهی حدود ppm 10 است اما در آکواریوم ریف باید سعی کنید که نیترات را تا حد ممکن نزدیک به صفر نگه دارید.
اولین قدم برای کنترل نیترات، داشتن یک کیت تست دقیق است، پس از تهیه کیت (ترجیحا از برندهای معروف) برنامه تست هفتگی از نیترات تنظیم کنید تا مطمئن باشید از تغییرات نیترات قبل از اینکه به موجودات آکواریوم شما آسیب برسانند مطلع خواهید شد، چنانچه حس کردید میزان نیترات بالاست از راهکارهایی که در ذیل برای کاهش نیترات به شما پیشنهاد می کنیم استفاده کنید.
تعویض آب:
عمومی ترین روش حذف نیترات از آب، تعویض آب است. بدین ترتیب که مقداری از آب حاوی نیترات بالا را از مخزن خارج کرده و این میزان را با آب شور تازه جایگزین می کنیم. برخی از متخصصین معتقدند تعویض 5 تا 10 در صد آب هر دو هفته یکبار میتواند به حفظ شرایط ایده آل کمک کند، اما قانون کلی در این زمینه نمیتوان توصیه کرد و بهتر است بر اساس نتایج تست عمل نمایید.
پروتئین اسکیمرها:
از آنجاییکه نیترات به صورت مداوم در آکواریوم شما تولید می شود، بعضی مواقع کاهش نیترات تنها با تعویض آب بسیار مشکل خواهد بود. یک پروتئین اسکیمر مناسب می تواند با حذف مواد آلی قبل از اینکه تجزیه شوند نقش موثری در کنترل نیترات داشته باشد. همواره سعی کنید اسکیمر را از برندهای معتبر و با سایز صحیح انتخاب نمایید. کسب اطلاعات کاملتر در مورد کارکرد اسکیمرها میتواند شما را در انتخاب سایز و نوع اسکیمر یاری نماید
استفاده از صافی اولیه و شستشوی مرتب آنها:
بسیاری از مواد آلی که از باقیمانده مواد غذایی یا افزودنیها در آکواریوم وارد می شوند در ابتدا و قبل از تجزیه، تاثیری در افزایش نیترات ندارند اما پس از تجزیه باعث افزایش نیترات می شوند، چنانچه از یک صافی اولیه در ابتدای مسیر فیلتر استفاده کنید و آن را به صورت روزانه شستشو نمایید این مواد آلی اجازه تجزیه و افزایش نیترات را نخواهند یافت.
رفیوژیوم:
استفاده از رفیوژیوم به عنوان یک روش حذف طبیعی نیترات بسیار سودمند است به راحتی رفیوژیوم را با ماسه و تکه های سنگ زنده و مقداری ماکرو جلبک (معمولا جلبک چاتمورفا) پر کنید. ماسه و تکه های سنگ زنده به میزان کمی در کاهش نیترات موثرند اما بخش عمده ای از کاهش نیترات با رشد ماکرو جلبکها و استفاده از نیترات به عنوان کود اتفاق می افتد،البته نورپردازی مناسب نیز برای رشد ماکرو جلبکها نیاز است. حسن دیگر استفاده از ریفیوژیوم این است که میکرو ارگانیسم ها بدون اینکه خوراک ماهیها یا مرجانها شوند در آن رشد می کنند و با افزایش تعداد برخی از آنها راه به تانک اصلی پیدا کرده و یک منبع غذایی ارزشمند و طبیعی را برای موجودات آکواریوم شما تامین می کنند.
رکتورهای بایوپلت یا قرص های زیستی:
استفاده از راکتورهای بایوپلت امروزه به عنوان راهی موثر در جهت کاهش سطح نیترات بسیار متداول شده است. بایو پلت ها از پلیمرهای زیستی تجزیه شونده ساخته می شوند هنگامی که این مواد در یک راکتور سیال استفاده می شوند باکتریها در کنار منابع کربنی که در آب بوجود می آیند (نیترات و فسفات) شروع به خوردن این پلیمرها می کنند، در نتیجه لایه ای زیستی متشکل از نیترات و فسفات جذب شده و باکتریها روی بایو پلت تشکیل می شود و با افزایش حجم این لایه ها به صورت ورقه ای کنده شده و پایین می افتند و بعد توسط پروتئین اسکیمر و فیلترهای مکانیکی از آب حذف می شوند. تنها اشکال این روش، هزینه نسبتا بالای آن و شارژ دوره ای بایو پلت هاست.
افزودنیهای مایع:
افزودنیهای مایع کاهنده نیترات نیز در صورتیکه از برندهای معروف و بر اساس دستورالعمل استفاده شوند، تاثیرات خوبی در کنترل نیترات دارند و از این جهت که نیازمند تعویض قطعات یا مواد نیز نمی باشید، اقتصادی به نظر می رسند اما اشکال آن زمان بیشتری است که باید به آن اختصاص دهید و معمولا استفاده از این روش نیازمند کنترل روزانه سطح نیترات می باشد.
هریک از روشهای ذکر شده در بالا معمولا برای حصول نتیجه بهتر در کنار روش دیگری استفاده می شوند. لطفا در صورت داشتن هر گونه سوال با ما تماس بگیرید
